ویروسی به نام مقایسه

تابه حال بارها این سوال در من به عنوان یک والد به وجود امده است که :

چرا کودک من خجالتی شده؟

یا چرا در روابط اجتماعی اش دچار مشکل است؟؟

خجالت

چرا گاهی حتی کودک من از گفتن یک سلام ساده پرهیز میکند ؟؟؟

بارها پدر ها و مادر ها خودشان را سرزنش میکنند و به دنبال سرزنش خودشان به نتیجه ایی هم نمیرسند؛

زیرا نمیدانند شاید علت این رفتارهای کودکشان ترسو بودن ،خجالتی بودن، گریز از اجتماع نیست؛

بلکه شاید دلیل پنهان آن کمبود اعتماد بنفس باشد؛

چیزی که تسریع کننده اکثر رفتار های کودک و عامل به وجود اورنده اکثر موفقیت های کودک است؛

اما این عامل پنهانی گاهی خودشو به سمت نابودی میبره دقیقا در مسیر کلمه ایی به نام مقایسه …

پدرها و مادرها بدون در نظر گرفتن سن رشدی کودکی ،بدون در نظر گرفتن استعداد ها و توانایی های کودک ،ظرفیت های بالقوه و بالفعل کودک ،یا حتی شرایط مالی ،روانی و امنیت حاکم در خانواده گاهی بارها و بارها به مقایسه کودک با همسالانشان یا حتی گاهی با افراد بزرگ تر میپردازند.

اینجاست که استقلال و خودمختاری کودک ضعیف میشود و کم کم دیوارهای اعتماد بنفس شکل گرفته کوتاه و کوتاه تر میشود.

مقایسه

زیرا کودک از خودش فردی ضعیف ،فردی ناتوان ،فردی بی عرضه تلقی میکند و اینجاست که شاید حتی در جمعی که وارد میشود از ترس قضاوت دیگران و هراس آنکه مبادا این دیگران پی به ضعف های او ببرند جرات مند نخواهند بود و به خود اجازه ابراز وجود نمیدهند.

اینجاست که یک مسیر یاداوری میشود مقایسه :مسیر اعتماد بنفس را به سمت نابودی تدریجی و گاهی ناگهانی و کاهش خودمختاری ،کاهش عزت نفس ،کاهش استقلال کودک میبرد…